Kuşlar bile halbuki,
Göçerken her akşam yuvalarına
Veda şarkılarını söylerler.
Gün doğmuyorsa artık geceleri,
Ayı izlerim ben de
Arkanda bıraktığın sükunetinle.
A Reflection from the İstanbul Ferry #1
A Reflection from the İstanbul Ferry #2
Please God hear my tears,
So I will let everyone know;
We all cry,
Even only just once.
Friendship.
In A Peaceful Way of War.
